தெய்வம் தொழாஅள் கொழுநன் தொழுதெழுவாள்- திருக்குறள் பெண்ணடிமை பேசும் நூலா? என்று வேறு ஒரு தளத்தில் என்னிடம் கேட்கப்பட்டிருந்த வினாவிற்கு நான் அளித்திருந்த விடையே இந்தக் கட்டுரை.

10,வைகாசி,தமிழ்த்தொடராண்டு-5124: பார்ப்பனியமும், பொய்யுரைகளும், வடமொழிக் கலப்பும் இல்லாத தமிழ் என்று சொன்னால்- திராவிட முன்னேற்றக் கழகக் காலத்திலிருந்து தொடங்கி தனித்தமிழ் இயக்கங்கள், பல்வேறு தமிழ் அமைப்புகளால் முன்னெடுக்கப்பட்டு வருவதேயாகும். 

அதற்கு முன்பு ஒரு இரண்டாயிரம் ஆண்டுகாலம் பார்ப்பனியமும், பொய்யுரைகளும், வடமொழிக் கலப்பும் இல்லாத தமிழ் தேடக் கிடைக்காது.

பொதுவாக ஒரு வினாவிற்கு தரப்படுகிற ஒன்பது விடைகளில் ஒன்றோ இரண்டோதாம் தமிழியலாகத் தேறும். மீதி ஒன்பதில் பார்ப்பனியமும், பொய்யுரைகளும், வடமொழிக் கலப்பும் இருக்கத்தான் செய்கிறது. ஆனாலும் தமிழியல் விழுக்காட்டு அடிப்படையில் பத்து இருபது என்று தொடர்ந்து மீட்கப்பட்டுதான் வருகிறது என்பதையும் தெரிவிக்க வேண்டிய கடமையும் உள்ளது. 

அப்படி இருக்கும் போது முழுக்க முழுக்க தமிழியல் நெறியில் அமைந்த திருக்குறளுக்கு, இந்த இடைப்பட்ட காலங்களில், யார் தமிழியல் நெறியில் உரை எழுதியிருப்பார்கள் என்று நம்புகின்றீர்கள்? 

திருக்குறளுக்கு உரை எழுத திருவள்ளுவர் காலத்திற்கு போனால்தான் தெளிவான உரை கிடைக்கும். 
அதற்கு பத்துப்பாட்டு, எட்டுத்தொகை, தொல்காப்பியம் ஆகியவற்றில் மட்டுமே தேட வேண்டும். பத்துப்பாட்டு எட்டுத் தொகையில் கூட சில பல பார்ப்பனியர் வருகைக்கு பிந்தைய பதிவுகளாக இருப்பதைக் காண முடிகிறது. இன்னொரு வழி திருக்குறளிலேயே மற்ற மற்ற குறள்கள் மூலம் திருவள்ளுவரின் நெஞ்சத்தை அறிகிற முயற்சியில் ஈடுபட வேண்டும். அடுத்து இயல்பாக இருக்கிற மக்கள் வழக்கில் இருந்து பொருள் தேட முயன்றால் சில திருக்குறள்களுக்குத் தெளிவான பொருள் கிடைக்கும்.

பொதுவாக தமிழ்வளர்ச்சி நோக்கத்தில் வினா எழுப்புகிறவர்களில் தொன்னூறு விழுக்காட்டினர் ஏதோ ஓர் அயல் சார்ந்து இயங்கும் அறிவாளர்களாகவே இருப்பது சரியான விடை கொணர்வதில் இடர்பாட்டைத் தருவதாக அமைந்து விடுகிறது. இவை எல்லாவற்றையும் தாண்டிதான் பலரின் விருப்பங்களை ஈட்டி தமிழை நிறுவியதாக மகிழ முடிகிறது.

தெய்வம் தொழாஅள் கொழுநன் தொழுதெழுவாள்
பெய்யெனப் பெய்யும் மழை.
என்ற குறளில் பெண்ணடிமைத்தனமும் இல்லை. மழையைப் பெய்ய வைக்க முடியும் என்கிற பொய்யுரையும் இல்லை.

இந்தக் குறளை தமிழ் வழியில் எட்டாம் வகுப்பு படிக்கும் மாணவனிடம் கொண்டு போய், ஒவ்வொரு சொல்லாகப் பிரித்துப் பிரித்துச் சொல்லி இந்தக் குறளுக்கு நீதான் பொருள் சொல்ல வேண்டும். அதற்கு என்னால் முடிந்த வரை உதவுவேன் என்று தெரிவித்து நீங்களும் அவரும் பொருள் தேடிப்பாருங்கள் திருவள்ளுவர் தெரிவிக்க வந்த உண்மையான பொருள் உறுதியாகக் கிடைத்து விடும். 

இந்தக் குறளுக்கான எனது விளக்கத்தினை இப்போது தெரிவிக்கிறேன்.
நாம்தாம் நமக்கான விதியை எழுதிக் கொள்கிறோம் என்பதில் தமிழ் முன்னோர் மிகத் தெளிவாக இருந்தனர். 

எண்ணிய எண்ணியாங்கு எய்துப எண்ணியார்
திண்ணியர் ஆகப் பெறின்
இது வினைத் திட்பம் என்கிற அதிகாரத்தில் வருகிற குறள்.

தெய்வத்தான் ஆகாது எனினும் முயற்சிதன்
மெய்வருத்தக் கூலி தரும்
இது ஆள்வினையுடைமை என்கிற அதிகாரத்தில் வருகிற குறள்.

இந்த இரண்டு குறளுமே நாம்தாம் நமக்கான விதியை எழுதிக் கொள்கிறோம் என்பதை மிகத் தெளிவாகக் காட்டும் குறள்கள் ஆகும்.

நாம்தாம் நமக்கான விதியை எழுதிக் கொள்கிறோம் என்பதில் தமிழ் முன்னோர் மிகத் தெளிவாக இருந்தனர். அதனாலேயே உறங்கி எழும்போதே இனிமையான எண்ணங்களோடே எழவேண்டும் என்று தமிழ்முன்னோர் வலியுறுத்துகின்றனர். 

தெய்வம் தொழாஅள் கொழுநன் தொழுதெழுவாள்
பெய்யெனப் பெய்யும் மழை.
இது வாழ்க்கை துணை நலம் என்கிற அதிகாரத்தில் வருகிற குறள் ஆகும். 

இந்தக் குறளுக்கு இதுவரை பார்ப்பனிய இயல் அடிப்படையில்- பெண்ணடிமைத் தனத்தை, திருவள்ளுவர் வலியுறுத்துவது போலவே, பொருள் சொல்லி வந்திருக்கின்றனர். மேலும் திருவள்ளுவர் தெரிவிக்க வந்த பெய்யெனப் பெய்யும் மழையை திருவள்ளுவரும் பொய்யுரை புகன்றது போல அப்பாவித்தனமாக உரை எழுதி வந்திருக்கின்றனர்.

ஆனால், வாழ்க்கை துணை நலத்தில் இருக்கிற மற்ற மற்ற குறள்களோ பெண்ணடிமைத் தனத்தைக் கொண்டாடுவது போல செய்தியைத் தொடரவே இல்லை. அப்படியானால் இந்தக் குறளில் மட்டும் எப்படி அப்படியான செய்தியைத் திருவள்ளுவர் வலியுறுத்தியிருக்க முடியும்? என்கிற கேள்வி இந்தக் குறளை நான் அறிந்த காலந்தொட்டே எனக்கு நெருடலாக இருந்து கொண்டே இருந்தது. 

மேலும்- கணவனைத் தொழுது எழுகிற பெண்கள் 'மழையே பெய்' என்றால் மழை பெய்யும் என்பது போல பொருள் சொல்லிக்கொண்டு வருவது- தமிழியலுக்கு துளியும் பொருத்தம் இல்லாத செய்தியாகவே பட்டது. இந்தக் குறளுக்கு பாரதிதாசன் அவர்களின் பொருள் படிக்கும் வரை.

உண்மையில் இந்தக் குறளில் மனைவி கணவனை எழுந்து தொழுவதாகச் செல்லவேயில்லை. தொழுது எழுவதாகத்தான் திருவள்ளுவர் எழுதுகிறார். 'வாழ்க்கை துணை நலம்' பேண வேண்டிய கடப்பாட்டில் உள்ள கணைவன் மனைவியையும், மனைவி கணவனையும் தொழுது எழுவது இனிமையான தமிழியல். மாடு பேணும் இடத்தை தொழுவம் என்று தாம் சொல்கின்றோம். இங்கே தொழுவது என்பது நினைத்துக் கொண்டு எழுதலே ஆகும்.

அடுத்து 'பெய்யெனப் பெய்யும் மழை'யில் பெய்யனப் பெய்யும் என்பது- எப்படிப்பட்ட மழை? பெய்யென்றதும் பெய்கிற மழை என்பதாகும். 

தெய்வம் குறித்து நினைக்காமல், தன் கணவன் குறித்து நினைத்தவளாய் படுக்கையை விட்டு எழுகிற பெண், அவள் கணவனுக்குப் 'பெய்யெனப் பெய்யும் மழை' ஆவாள். என்பதே இந்தக் குறளின் பொருள் ஆகும். 

மனைவி கணவனுக்கு முன்பு எழுந்து கணவன் காலைத் தொட்டு வணங்குவது, குளித்துவிட்டு, துளசி மாடம் சுற்றுவது, முப்பத்தி முக்கோடி தேவர்களை வணங்குவது என்பதெல்லாம் யாரோலோ நம்முடைய விதி எழுதப்படுவதாக நம்புகிற பார்ப்பனிய அடிப்படை ஆகும். தமிழ்முன்னோர் அப்படியான செய்திகளைப் பார்ப்பனியர் நுழைவுக்கு முந்தைய இலக்கியங்களில் தெரிவித்தான வாய்ப்போ, வரலாறோ இல்லை.
-தமிழர்க்குத் தொடர்ஆண்டு மட்டுமல்ல தொடர் நாள் கணக்கும் உண்டு. இன்று தமிழ்த்தொடர்நாள் எண்: 18,71,258.

மௌவலின் தினசரி செய்திகளை உடனுக்குடன் பெற, Facebook, Twitter மற்றும் Google Plus போன்ற சமூக வலைதள பக்கங்களில் பின்தொடருங்கள்.