09,ஆனி,தமிழ்த்தொடராண்டு-5124: தற்போது நடப்பது தமிழ்த் தொடர் ஆண்டு 5124. அனைத்து ஆண்டுகளுக்கும் நிமித்தகக் கணக்கு இருக்கிறது. இன்றளவும் நமக்குக் கிடைக்கிற தமிழ் இலக்கியங்கள் அனைத்தும் இந்த 5124ஆண்டுகளில் தோன்றியன. 5124ஆண்டுகளுக்கு முன் தோன்றிய இலக்கியங்கள் கைவசம் இல்லை. 5124ஆண்டுகளுக்கு முன் தமிழரே இந்தியா முழுவதும் வாழ்ந்து வந்தனர். புறநானூற்றுப் பாடல்கள்- தமிழர் எல்லைகளாக இன்றைக்கு இருக்கிற முழு இந்தியாவைக் குறிப்பிடுகிறது. தமிழ் தொடர் ஆண்டு 1900 (கிமு 1200) வாக்கில் நடு ஆசியாவிலிருந்து ஆரியர்கள் இமயமலைக் கணவாய் வழியாக இந்தியாவின் வடக்குப் பகுதியில் குடியேறி வேதகால நாகரீகத்தைத் தொடங்கினார்கள். ஆரியர்கள் இந்தியாவில் நுழைவதற்கு முன்னம் வரை தமிழர்களே கடற்கரை அமைந்த நாடுகள் அனைத்தோடும் வணிகம் செய்து வந்தனர். அந்தக் காலக்கட்டங்களில், தமிழர்கள் இந்தியாவை நாவலந்தேயம் என்று அழைத்தனர். தமிழர்கள் வணிகம் புரிந்த பகுதி மக்களுக்கு நாவலந்தேயத்தைக் காண வேண்டும் என்ற ஆர்வம் இருந்தது. அவர்கள் நாவலந்தேயத்தை ந்தேயா இந்தியா என்று அழைத்தனர். உலகினரும், தமிழர்களாகிய நாம் மட்டுமே நமது நாட்டை இன்று இந்தியா என்று அழைக்கிறோம். இந்தியாவில் மீதி அனைத்து மாநிலத்தவரும் பாரத் என்றே அழைக்கிறார்கள். ஆரியர்கள் வேதகாலத்தில், நாவலந்தேயத்தில்; தாங்கள் புழங்கிய பகுதியை பாரத் என்று அழைத்தார்கள்;. அவர்கள் பாரத் என்று அழைத்த பகுதியில் திருப்பதிக்கு தெற்கே இருக்கிற பகுதிகள் வராது. ஐரோப்பியர் வரவுக்குப் பிறகே திருப்பதிக்குத் தெற்குப் பகுதியும் இந்தியாவிற்குள் உள்ளடக்கப் பட்டது. இந்தியாவில் முழுப்பகுதியும் இந்திய விடுதலைக்குப் பிறகு தமிழர் தவிர இந்தியாவில் மீதி அனைவரும் பாரத் என்று அழைக்கிறார்கள். மொகஞ்சதாரோ, ஹரப்பா, அரிக்காமேடு, கீழடி நகர நாகரிகங்கள் அனைத்தும் நாவலந்தேயத்தில் எந்த அயலவரும் நுழைவதற்கு முந்தைய தமிழர் நாகரீகங்களே. ஆரியர் வரவுக்குப் பிறகு நாவலந்தேயம் என்றழைப்பதை தமிழர் நிறுத்தி விட்டனர். செந்தமிழ் புழங்கிய பகுதியை செந்தமிழ் நாடு என்றும், வடமொழிக் கலப்பால் உருவான திசை மொழி புழங்கிய பகுதிகளைக் கொடுந்தமிழ் நாடு என்றும் அழைத்தனர். செந்தமிழ் நாட்டு எல்லை காலத்திற்கு காலம் குறுகிக் கொண்டே வந்தது. நாவலந்தேயத்தில் ஆரியர் குடியேறிய பாரத் பகுதியும், கொடுந்தமிழ் நாட்டுப் பகுதியும் விரிந்து கொண்டே சென்றன. தமிழ் தொடர்ஆண்டு 4859ல் ஐரோப்பியர் தாங்கள் இந்தியா என்று அறிந்திருந்த நாவலந்தோயத்தை தேடி வந்த போது அவர்கள் உயர்வாக மதித்து தேடிவந்த நாவலந்தேயம் இல்லை. அவர்களே இந்தியாவை ஒருங்கிணைத்தார்கள். விரிவடைந்து கொண்டே வந்த ஆரியர் குடியேறிய பாரத் பகுதி, கொடுந்தமிழ் நாட்டுப் பகுதிகளின் வரலாறு. தமிழ்த்தொடராண்டு 2500களில் (கி.மு.600) - சமண, பௌத்த தோற்றம் முகமதியர்கள்- வடஇந்தியாவில் சமணம், பௌத்தம் தவிர்த்த வடஇந்திய மதக்கோட்பாடுகளுக்கு ஹிந்து எனப் பெயரிட்டர்கள். ஹிந்து மத மக்களால் அந்தக் கால கட்டத்தில் பேசப்பட்ட மொழியை ஹிந்தி என்று அழைத்தார்கள். ஆக, ஹிந்து மதத்திற்கும் ஹிந்தி மொழிக்கும் பெயரிட்டவர்கள் முகமதியர்களே. வேதகால மக்களால் பேசப் பட்ட மொழிகள் ஈரானியம், பாரசீகம், பாலி, பிரகிருத மொழிகளே. சமஸ்கிருதம் எப்போதும் யாராலும் பேசப்படவில்லை. தமிழ் இலக்கணத்தில் குழூஉக்குறி என்று சுட்டப்படுகிற வகையான மொழியே சமஸ்கிருதம் ஆகும். குழூஉக்குறி என்பது ஒரு குறிப்பிட்ட துறையைச் சேர்ந்தவர் அல்லது ஒரு குறிப்பிட்ட குழுவினர் தங்களுக்குள் மட்டும் பொருள் விளங்கிக் கொள்ளும் படியாகப் பயன்படுத்தும் சொற்கள் ஆகும். இது தகுதிச் சொல் வழக்கின் மூவகைகளுள் ஒன்று. மங்கலம் மற்றும் இடக்கர் அடக்கல் இதர இரண்டாகும். இன்றைக்கும் யானைப் பாகர்கள், வேளாண்பெருமக்கள், வணிகர்கள், கலைஞர்கள், தமிழ் மருத்துவர் முதலியோர் பேசும் சில சொற்கள் அத்துறை சார்ந்தோருக்கே புரியும். இந்த வகையான கற்றவர்களின் குழுக்குறி வகை மொழியாகவே சமஸ்கிருதம் இன்று வரை தொடர்கிறது. தமிழ், பிராகிருதம், சமற்கிருதம், உருது, பாரசீகம், அராபியம் ஆகியவைகளின் கலவை மொழிதான் மகமதியரால் பெயர் சூட்டப்பட்ட கடிபோலி ஹிந்தி. தமிழ்த்தொடராண்டு 4859-5049 (கி.பி.1757-கி.பி.1947) இந்தியாவில் ஆங்கிலேயர் ஆட்சி. இதுதாம் தற்போது நடைமுறையில் இருக்கிற ஒட்டுமொத்த இந்தியா. உலகினர் அனைவரும் ஒவ்வொரு தனிமனித சான்றோரின் சிந்தனையை வழிகாட்டுதலாகக் கொண்ட மதங்கள் மற்றும் அரசியல் கோட்பாடுகளில் இயங்கி வருகின்றனர். ஒட்டுமொத்த உலகில் தமிழர் மட்டுமே, தங்கள் எண்ணமொழியான தமிழ்மொழிக்கு சங்கம் அமைத்து, கூட்டுச்சிந்தனையில், மொழிக்கும்- வாழ்க்கை முறைக்கும்- காப்பியம் என்கிற இலக்கணம் வகுத்துக் கொண்டவர்கள் ஆவர்.
'தென்குமரி வடபெருங்கல்
குணக் குட கடலா எல்லை
குன்று மலை காடு நாடு
ஒன்றுபட்டு வழிமொழிய. (புறநானூறு 17வது பாடல்)
'வடாஅது பனிபடு
நெடுவரை வடக்கும்
தெனாஅது உருகெழு
குமரியின் தெற்கும்
குணாஅது கரைபொரு
தொடுகடல் குணக்கும்
குடாஅது தொன்றுமுதிர்
பௌவத்தின் குடக்கும் (புறநானூறு 6வது பாடல்)
தமிழ்த்தொடராண்டு 2500களில் (கி.மு.600) - பாரசீகர் படையெடுப்பு (இந்திய வடமேற்கு பாரசீக அரசுடன் இணைப்பு)
தமிழ்த்தொடராண்டு 2776ல் (கி.மு.326) - கிரேக்க மன்னன் அலெக்சாண்டர் படையெடுப்பு (இந்திய வடக்கு நிலப்பகுதி வீழ்ச்சி)
தமிழ்த்தொடராண்டு 2779-2917 (கி.மு.323-185) மௌரியப் பேரரசு
தமிழ்த்தொடராண்டு 2779-2801 (கி.மு.323-கி.மு.301) மௌரிய பேரரசன் - சந்திரகுப்தர் ஆட்சி
தமிழ்த்தொடராண்டு 2801-2829 (கி.மு.301-கி.மு.273) மௌரிய பேரரசன் - பிந்துசாரன் ஆட்சி
தமிழ்த்தொடராண்டு 2834-2869 (கி.மு.268-கி.மு.233) மௌரிய பேரரசன் - அசோகன் ஆட்சி
தமிழ்த்தொடராண்டு 2500களில் (கி.மு.236-கி.மு.185) பிற்கால மௌரியர் (தசரதன், குணாளன், மகேந்திரன், ஜலவுகன், பிருகத்ரதன்)
தமிழ்த்தொடராண்டு 2917-3027 (கி.மு.185-கி.மு.75) சுங்கர் ஆட்சி
தமிழ்த்தொடராண்டு 3117-3278 (கி.பி.15-கி.பி.176) குஷாணர்கள் ஆட்சி
தமிழ்த்தொடராண்டு 3117-3167 (கி.பி.15-கி.பி.65) குஷாண பேரரசன் - முதலாம் கத்பீசஸ்
தமிழ்த்தொடராண்டு 3167-3177 (கி.பி.65-கி.பி.75) குஷாண பேரரசன் - இரண்டாம் கத்பீசஸ்
தமிழ்த்தொடராண்டு 3180-3222 (கி.பி.78-கி.பி.120) குஷாண பேரரசன் - கனிஷ்கன்
தமிழ்த்தொடராண்டு 3222-3240 (கி.பி.120-கி.பி.138) குஷாண பேரரசன் - அவிசேகன்
தமிழ்த்தொடராண்டு 3240-3254 (கி.பி.138-கி.பி.152) குஷாண பேரரசன் பெயர் தெரியவில்லை.
தமிழ்த்தொடராண்டு 3254-3279 (கி.பி.152-கி.பி.177) குஷாண பேரரசன் - வாசுதேவன்
தமிழ்த்தொடராண்டு 3421-3642 (கி.பி.319-கி.பி.540) குப்தப் பேரரசு (சமுத்திரகுப்தர் முதன்மை மன்னர்)
தமிழ்த்தொடராண்டு 3708-3749 (கி.பி.606-கி.பி.647) ஹர்ஷர் ஆட்சி
தமிழ்த்தொடராண்டு 3814-4628 (கி.பி.712-கி.பி.1526) முஸ்லீம் படையெடுப்பு, ஆட்சி
தமிழ்த்தொடராண்டு 4604-4959 (கி.பி.1502-கி.பி.1857) முகலாயர் ஆட்சி
இந்த ஆட்சிகள் எல்லாம் பாரத் என அழைக்கப் பட்ட வடஇந்தியப் பகுதியில் மிகுதியும் அவ்வப்போது கொடுந்தமிழ் நாட்டுப்பகுதியிலும்.
-தமிழர்க்குத் தொடர்ஆண்டு மட்டுமல்ல தொடர் நாள் கணக்கும் உண்டு. இன்று தமிழ்த்தொடர்நாள் எண்: 18,71,350.